ဟိုးေ၀းေ၀းမွာရြာမယ့္မိုးေတြ...
ငါ့ေကာင္းကင္မွာလာညိဳ့ေနၾကတယ္။ ။
မစို႔မပို႔ေလးျဖစ္ျဖစ္ရြာရင္ကိုငါဘာမွမေျပာဘူး..
အရူးအမူးပဲဆိုဆို...မိုးစက္ေတြကိုလိုခ်င္တာ
ဘာဒႆနနဲ႔တြက္တြက္..ငါဟာသစ္ပင္ျဖစ္တဲ့အတြက္၊
ငါ့ဘက္ကမမွားဘူး.။
မတရားဘူးေျပာရေအာင္ကလည္း..
ငါလိုသစ္ပင္ေပါက္ေရာက္ရာက..ကႏၲာရ
မိုးမရွိလို႔မေပ်ာ္တာတစ္ခုကလြဲရင္..
ငါ့ဘ၀ေနသားေတာ့က်ေနသလိုပါပဲ..။
မိုးရယ္..
ငါငိုမွနင္ရြာမယ္ဆိုရင္ေတာင္..
ပူေလာင္မွုေတြနဲ႔ ေႏြခါင္ေခါင္မွာ၊
ေရကိုဆာေလာင္ေနတဲ့ငါ့အတြက္....မ်က္ရည္ရယ္ဘယ္ထြက္ႏိုင္မလဲ၊
င့ါမ်က္၀န္းကမ်က္၀န္းကမ်က္ရည္..
အခိုးအေငြ႔ေတြ အျဖစ္နဲ႔သာ
မင့္ ေကာင္းကင္ဆီ လြင့္ပ်ံလာလိမ့္မယ္။
ဒါေတြကို..
မိုးေတြအျဖစ္ ဖန္ဆင္း
မင့္ ေကာင္းကင္ ဟိုးအျမင့္ကေနျပီး
တစ္သက္စာ အတိုးေတြနဲ႔
အျငိဳးၾကီးၾကီးသာ ရြာလိုက္ပါမိုး
အျငိဳးၾကီးၾကီး နဲ႔သာ ရြာလိုက္ပါမိုး။ ။
လြမ္းေ၀(2007)
skip to main |
skip to sidebar
No comments:
Post a Comment